الهه ضمیری - خبرنگار تحریریه جوان قدس : افسردگی گاهی ممکن است یک واکنش طبیعی به رویدادی از زندگی، مانند مرگ نزدیکان، اثرات بیماریهای بدنی یا عوارض جانبی مصرف بعضی از داروها و درمانهای پزشکی باشد، که اگر تا مدت زمان طولانی ادامه نداشته باشد، تا حدودی طبیعی است. اما افسردگی که امروزه تعداد زیادی از آدم ها با آن درگیر هستند ممکن است ناشی از رویدادها و تغییر و تحولات زندگی، بی هدفی شخص از تحصیلاتش، تنها بودن در خانه، زایمان، اعتیاد به روان گردان، مشکلات خانوادگی، بدهیهای زیاد، مشکلات مالی، بیکاری، استرس کاری، مشکلات رابطهای یا زناشویی، انزوای اجتماعی و عدم پذیرش اجتماعی باشد.
از کجا بفهمیم که افسردهایم؟
برای تشخیص افسردگی باید به علائم آن در زندگی روزمره توجه کرد. علائم شایع افسردگی عبارتند از: احساس ناراحتی، پوچی یا درماندگی، کندی در حرکت، تفکر یا صحبت کردن، اختلال در تمرکز، یادآوری و تصمیم گیری، اضطراب، پرخاشگری و احساس بیقراری، کج خلقی، فوران خشم یا پایین آمدن آستانه صبر، اختلال در خواب، بی خوابی یا پرخوابی، خستگی، پایین بودن انرژی و طاقتفرسا بودن کارها از نظر فرد، بیمیلی به انجام فعالیت های لذت بخش، از رابطه جنسی گرفته تا ورزش، درد فیزیکی مثل سردرد یا کمردرد بدون علت. زمانی فرد دچار اختلال افسردگی است که به طور همزمان و به مدت دو هفته حداقل پنج مورد از علائم بالا را داشته باشد. در ادامه چند مورد از علائم و نشانه های افسردگی را بررسی میکنیم.
احساس پوچی و درماندگی: افزایش افکار منفی که باعث تضعیف شدید روحیه فرد میشود. او فکر میکند هیچ چیز بهتر نمیشود و برای همیشه درگیر این احساسات منفی خواهد بود.
اختلالات جنسی: این اختلال تاثیر بسیار زیادی بر میل جنسی زنان و مردان دارد. دلیل اصلی این بی علاقگی رخوت و عدم توانای لذت بردن است که باید آن را از اصلی ترین نشانه های افسردگی دانست.
پریشانحالی و بیقراری: یکیدیگر از علائم افسردگی شدید بی قراری و حال پریشان است که گاهی به صورت تکان دادن پا، مشت کردن دستها، فوران خشم بروز پیدا میکند و فرد نمیتواند یک جا ثابت بماند. یک سوم از افراد مبتلا به افسردگی از این نشانه رنج میبرند.
احساس غم عمیق: بیمار شاید بدون دلیل یا تنها به یک دلیل خیلی جزئی احساس غم شدیدی داشته باشد، مرتباً گریه کند، احساس پوچی و ناامیدی بر او چیره شود.
دشواری در تمرکز و تصمیم گیری: بیمار مبتلا به افسردگی در فکر کردن، تمرکز کردن، تصمیمگیری و به خاطر سپردن هر چیزی مشکل دارد. این علامت در او با اضطراب و استرس یا قرار گرفتن در موقعیتهای خاص تشدید میشود.
اضطراب: اضطراب و نگرانی به مقدار خیلی کم چندان نگرانکننده نیست و افراد را نسبت به خطرات و موقعیتهای آسیبزا هوشیار میکند. اما اگر اضطراب برای مدت طولانی به طول بینجامد و سبب بیقراری و پریشانحالی فرد شود، میتواند آن را علامتی از بروز افسردگی تلقی کرد.
چند ماه صبر کنید
گاهی دوره افسردگی خود به خود برطرف میشود اما در بهترین حالت این وضعیت چند ماه طول میکشد و در این مدت آسیب قابل توجهی به مغز و زندگی وارد میکند. باید دقت کرد که هرچه دوره افسردگی طولانیتر باشد، احتمال عود افسردگی با شدت بیشتر در آینده افزایش مییابد.
هرچه درمان زودتر شروع شود، بهتر است. بالاترین احتمال بهبودی کامل از علائم و پیشگیری از عود افسردگی در صورت درمان زودهنگام اتفاق میافتد.
برای درمان و بهبود افسردگی بهتر است به روان درمانگر و یک شخص متخصص مراجعه شود اما راهکار های ساده ای هم برای بهبود سبک زندگی جهت کاهش علائم افسردگی پیشنهاد میشود.
تحقیقات نشان داده است رژیم غذایی، ورزش منظم، آفتاب گرفتن، حمایت اجتماعی و رفاقت، خواب و رابطه جنسی تاثیر مثبتی روی علائم افسردگی میگذارند. تمام این موارد روشهای ارزان و غیر تهاجمی هستند که به تجویز نیاز ندارند. در واقع، این روشها همیشه به سلامت عمومی همهی انسانها کمک میکنند.
ورزش یکی از موثرترین روشها برای خارج شدن از وضعیت افسردگی است. تحقیقات نشان میدهد انجام یک فعالیت ساده مانند پیادهروی فورا باعث رشد پیوندهای عصبی جدید میشود. انجام هر نوع ورزشی باعث میشود فرد احساس کند دوباره کنترل زندگی خود را بهدست گرفته است. حتی 15 دقیقه فعالیت فیزیکی در روز به خصوص بعدازظهر، تاثیر مثبتی روی روحیه، انرژی و خواب دارد. تحقیقی که طی 11 سال روی 34 هزار بزرگسال انجام شد ، نشان داد حداقل یک ساعت فعالیت فیزیکی در هفته میزان ابتلا به افسردگی را تا 12 درصد کاهش میدهد.
افسردگی تاثیر شدیدی بر زندگی و اطرافیان فرد دارد و همین مساله ضرورت درمان آن را ثابت میکند. در صورتی که نشانههای افسردگی را در خود و یا اطرافیانتان مشاهده میکنید، در اولین فرصت به پزشک یا متخصص سلامت روان مراجعه نمایید. اگر تمایلی به مراجعه به پزشک ندارید با یک دوست یا فرد مطمئن در زندگی خود صحبت کنید.
نظر شما